Parmesan peyniri 
Parmesan, İtalyanca kelime Parmigiano-Reggiano’nun İngilizce çevirisidir. Bununla birlikte 17- 19. Yüzyıllar arasında Parmigiano-Reggiano’nun İtalya ve Fransa’da Parmesan olarak adlandırıldığına dair kanıtlar bulunmuştur. Parmesanlar esas olarak ızgara için kullanılan ve İtalya’da granül dokularına atıfta bulunan “tahıl” anlamına gelen grana olarak adlandırılan peynirlere verilen isim olup, parmigiano-reggiano dışında grana padano’da bu gruptandır.  Amerika Birleşik Devletleri’nde ve Türkiye’de “Parmesan” kelimesinin kullanımına dair katı kurallar yoktur yani Parmesan olarak etiketlenmiş bir peynir, gerçek Parmigiano-Reggiano olabileceği gibi taklit olma olasılığı daha yüksektir. Üstelik bu tip taklit peynirlerin çoğu 10 aydan daha fazla yaşlandırılmış da değildir. Parmesan peynirinin taklitleri Arjantin ve Avustralya gibi ülkelerde de da üretilmekteyse de bu ürünler İtalya’nın Parmigiano-Reggiano’su gibi ağızda eriyen granüler dokuya sahip değildir. Ayrıca önceden rendelenmiş Parmesan peynirleri de market raflarında satılmakla birlikte bunların lezzetinin hiçbir zaman taze rendelenmiş peynirle karşılaştırılamayacağını unutmamak gerekir. 
Parmesan peyniri nedir? 
Parmesan peyniri özellikleri 
Parmesan peyniri veya Parmigiano-Reggiano en az iki yıl yaşlandırılmış olup, stravecchio etiketi taşıyanları 3, stravecchione taşıyanları ise 4 yıl yaşlandırılmıştır. İtalya’da “Peynirlerin Kralı” olarak adlandırılan Parmigiano-Reggiano’nun sert kabuğu üzerinde Bologna, Mantua, Modena veya bu peynire adını veren Parma bölgelerinde üretildiği yazılmaktadır. İtalyan yasalarına göre yalnızca bu bölgelerde üretilen peynirler “Parmigiano-Reggiano” olarak adlandırılabilir ve Avrupa hukukuna göre Avrupa Birliği içinde, D.O.C. kurallarında Parmesan ve Parmigiano-Reggiano aynı peynirdir. Roma İmparatorluğu döneminde benzer peynir çeşitlerinin varlığı bilinmekle birlikte parmesan peynirinin bugünkü haliyle en az 700 yıldır üretildiği bilinmektedir. Parmesan peynirinin ilk olarak İtalya’nın Emilia Romagna bölgesindeki Benedectine manastırlarında üretildiği sanılmaktadır. 1254 tarihli, noterde caesus parmensis (“Parma peyniri”) ilk kez Cenova‘da kayıt altına alınmıştır. Dante ve Francesco Petrarca ile birlikte İtalyan dilinin babası kabul edilen Giovanni Boccaccio, Decameron adlı eserinde makarna ve ravioli (maccheroni e raviuoli) için rendelenmiş parmesan (parmigiano grattugiato) kullanıldığını bildirmiştir.